Pode ter vida em Marte? (Is there life on Mars?)

Í kvöld eftir vinnu ákváðum við að labba út á tælenskan stað sem átti að vera í nágrenninu. Það gekk ágætlega að fylgja leiðbeiningunum, en verr gekk að ganga á gangstéttunum á leiðinni. Á endanum gáfumst við upp og gengum á götunni innan um geðveikisumferðina. Allir á flautunni. Bíp bíp.

Gangstéttin var nefnilega ekki hönnuð fyrir gangandi. Fyrir utan að hafa iðulega einhver mannvirki eins og rafmagnsbox og girðingar þvert á gangstéttinni, þá var kanturinn svo hár þar sem innkeyrslur komu inn, að það var hnéhæð að stíga niður á götuna og svo aftur hnéhæðarhátt að stíga upp aftur. Kolniðamyrkrið hjálpaði ekki til.

Maturinn var fínn, ég fékk meira að segja uppáhalds spínatlaufs-lime-kókos-súrsæt-sósa forréttinn minn sem ég man aldrei hvað heitir. Svo löbbuðum við baka til að fá okkur bjór á hótelinu því veitingastaðurinn var vínveitingalaus.

Spjölluðum svo á barnum, sem var með 7 lína klæðalýsingu á proper dress code fyrir karlmenn, og konur 1 línu, vinsamlegast beðnar að vera skrautlegar (decorous). Allt í einu svo slökk á techno tónlistinni og við ærðumst næstum því þegar hávær Mexíkó mariachi tónlist hófst, og til að bæta gráu ofan á svart hóf söngkona í Mexíkó-kúrekaklæðum með risahatt upp raust sína og ´´skemmti´´ okkur með spænsku kúreka-jóðli með indverskum hreim.

Hún stóð einnig undir klæðareglunum staðarins, mjög skrautleg. Staðurinn tæmdist næstum samstundis, ég flúði þegar hún hóf að steppa í hælaháu hvítu kúrekastígvélunum undir risastórum hvítum gullskreyttum kúrekahatti, og er nú í góðu yfirlæti að hlusta á Sigur Rós sem er með kvikmyndatónlistina við Life Aquatic sem er núna í sjónvarpinu, stórundarleg mynd en samt á dularfullan hátt skemmtileg. Minnti mig á að ég ætlaði alltaf að kaupa CD með þessum stórskemmtilegu Seu Jorge útgáfum af David Bowie lögum sem eru sungin í myndinni.

Hvers vegna gengur David Bowie upp á portúgölsku, en mexíkótónlist á Indlandi ekki?